Herbata – różne zwyczaje spożywania
Czy mamy w Polsce jakieś specyficzne zwyczaje dotyczące picia herbaty?
Trudno je zaobserwować, choć oczywiście możemy mieć pewne zwyczaje i rytuały czy to w domu, czy w pracy.
Próżno chyba jednak szukać naszego polskiego „tea time”.
Zapoznajmy się więc z herbacianymi zwyczajami ludzi z różnych zakątków świata.
Niektóre są dość ciekawe. Nie zawsze chodzi o picie herbaty, można też ją… jeść – jako zupę czy sałatkę.
Herbata o smaku bekonu
Czy wiedzieliście na przykład, że australijscy hodowcy owiec lubią herbatę… bekonową?
Boczek gotują w herbacie w puszkach np. po konserwach mięsnych. Przygotowany napar zagryzają… ugotowanym w nim bekonem.
Kiszona herbata
Tajowie i Birmańczycy lubują się w herbacie kiszonej.
Odpowiednio przygotowane liście herbaty kisi się przez pewien czas: może to być od 10 dni do nawet pół roku, wszystko zależy od warunków przechowywania oraz masy herbacianej.
Bezpośrednio przed spożyciem gotują liście przez 1-2 minuty we wrzącej, osolonej wodzie.
A później… czas na konsumpcję. Nie wywaru, ale kiszonych liści herbaty, które podaje się jak sałatkę, z różnymi dodatkami, takimi jak np. krewetki.
Herbata z solą i pieprzem
Z kolei Mongołowie i Kirgizi zieloną, cegiełkową herbatę najpierw zagotowują w wodzie, później dodają mleko, masło (lub stopiony barani tłuszcz), na końcu: mąkę, sól i czarny pieprz.
Herbata jako posiłek
Bardzo podobne gusta, tyle że bez pieprzu, mają Tybetańczycy, dla których herbata nie jest napojem, ale potrawą.
Suchą, sprasowaną zieloną cegiełkową herbatę mieszają z mąką z uprażonego ziarna jęczmienia. Dodają masło z mleka jaka oraz sól.
Z herbaty Tybetańczycy sporządzają czasumę – mocny napój z cegiełkowej herbaty zagotowanej ze stopionym masłem i solą.
Japońska ceremonia picia herbaty
Japończycy słyną z tego, że picie herbaty jest dla nich pewną ceremonią, wywodzącą się z filozofii buddyjskiej.
Wszystko odbywa się w specjalnym pawilonie znajdującym się w ogrodzie. Ceremonię rozpoczyna się od obmycia rąk, później uczestnicy podziwiają dekoracje, a następnie mistrz ceremonii zabiera się za przygotowanie herbaty.
Wszyscy piją ją najpierw z jednej wspólnej, a następnie z oddzielnej czarki. Japończycy wierzą, że podczas tej ceremonii budują harmonię ze światem i oczyszczają duszę.